Dieetvoeding bij krampjes en moeizame ontlasting: Nutrilon Omneo

Dieetvoeding op basis van partieel eiwithydrolysaat met prebiotische vezelmix (scGOS:lcFOS 9:1)17,18, zetmeel en bèta-palmitaat is effectief voor flesgevoede zuigelingen bij krampjes en moeizame ontlasting.1-6

Bewezen effectief 

Dat overstappen van gewone flesvoeding op Nutrilon Omneo effectief is voor zuigelingen met darmkrampjes, blijkt uit onderzoek bij meer dan 1.000 zuigelingen.1-6  

Na overstappen op Nutrilon Omneo verminderen de klachten al na 1 week significant: 

  • 58% vermindering van krampjes-episodes1
  • 3 keer vaker ontlasting2

Na 2 weken: 

  • 70% vermindering huil-episodes1
  • 4 keer vaker ontlasting7
  • 70% verbetering van maag- en darmklachten3

 

Deze conclusies volgen uit meerdere Randomised Controlled clinical Trials en een praktijkstudie.1-6 Onze mix van prebiotische vezels scGOS:lcFOS (9:1) is gevalideerd in meer dan 40 klinische studies en beschreven in meer dan 90 wetenschappelijke publicaties: de vezelmix ondersteunt een gezonde darmmicrobiota en daarmee het immuunsysteem7,9-11

Unieke combinatie van ingrediënten in Nutrilon Omneo

Nutrilon Omneo bevat een unieke combinatie van ingrediënten:

  • Zetmeel: vermindert luchthappen door een verdikte consistentie12
  • Bèta-palmitaat: geeft een zachtere ontlasting en helpt bij de opname van vet en calcium13-15
  • Verlaagd lactosegehalte: vermindert flatulentie en darmklachten16
  • Prebiotische vezelmix scGOS:lcFOS (9:1): zorgt voor een darmmicrobiota vergelijkbaar met die van borstgevoede zuigelingen17-18
  • Partieel eiwithydrolysaat: voor een gemakkelijke vertering19-20

 

 

 

 

 

Borstvoeding is de beste voeding. Nutrilon Omneo is een voeding voor medisch gebruik. Dieetvoeding bij krampjes en/ of moeizame ontlasting. Uitsluitend te gebruiken onder medisch toezicht, na alle voedingsopties te hebben overwogen, met inbegrip van borstvoeding. Deze informatie is uitsluitend bestemd voor (para)medici.

Referenties: 1. Savino F et al. Eur J Clin Nutr 2006;60:1304-1310. 2. Savino F et al. Acta Paediatrica 2005;94(S449): 120-124. 3. Veitl V et al. Journal für Ernährungsmedizin 2000; 2 (4), 14-20. 4. Savino F et al. Acta Paediatr Suppl 2003;91(441):86-90. 5. Schmelzle H et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2003;36(3):343-351. 6. Bongers M,et al. Nutr J. 2007;6:8. 7. Lacono G et al. Dig Liver Dis 2005; 37:432-8. 8. Savino F et al. Acta Paediatr Suppl 2003;91(441):86-90. 9. Béghin L et al. Clin Nutr 2021;40(3):778-78726. 10. Salminen S et al. Nutrients 2020; 12:1952. 11. Oozeer R et al. Am J Clin Nutr 2013; 98(suppl):561S–71Sz. 12. Horvath A et al. Pediatrics 2008;112(6):e1268-77. 13. Carnielli V et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr 1996;23(5):553-60. 14. Havlicekova Z et al. Nutrition Journal 2016. 2016;15(1):28. 15. Kennedy K et al. Am J Clin Nutr 1999 nov;70(5):920-927. 16. Kanabar D et al. J Hum Nutr Diet 2001;14(5):359-63. 17. Knol J et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2005;40(1):36-42. 18. Moro G et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2002;34(3)291-295. 19. Billeaud C et al. Eur J Clin Nutr 1990;44(8);557-83. 20. Tolia V et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr 1992;15(3):297-301.